Toen ik op de lagere school zat, rond mijn 8e, ging ik een paar jaar iedere woensdagmiddag naar ‘Artishock’, het culturele centrum in mijn dorp, waar ik meedeed aan ‘vrije expressie’. Mijn ouders hadden goed gezien dat dit echt een schot in de roos was voor mij. Je kon daar doen en maken wat je maar wilde, ik keek mijn ogen uit, en was helemaal gelukkig als ik daar was.
Wat je kreeg, was een beetje structuur, (veel) materialen en toestemming. Toestemming om ons hart te volgen, om JA te zeggen tegen die innerlijke drang om te creëren.
We mochten spelen, schilderen, pottenbakken, gipsen, troep maken, onderzoeken… onszelf zijn. Het was een paradijs voor me.
Wat je misschien herkent, is dat je totaal geen moeite had om te beginnen. Dat je niet twijfelde, maar gewoon deed. Dat je niet nadacht over waar je die eerste verstreek zou neerzetten, of over de vorm die je aan het kneden was.
In de schilderlessen die ik geef, reik ik principes aan die je helpen om een compositie interessant te maken. En ik leg uit hoe je de kleurentheorie kunt gebruiken om je werk te verbeteren. Maar het allereerste en misschien ook wel het allerbelangrijkste wat ik vertel is dat je op jezelf mag vertrouwen. Gewoon beginnen. Zonder waarde te hechten aan het resultaat.
Te genieten van het proces. Het kind in je los te laten en onbevreesd te kijken wat er gebeurt, en daar op te reageren.
Daarmee ga je connectie maken met jezelf (en ook met anderen), en ontdekken wat je mooi vindt, wat er belangrijk voor je is. Jezelf en jouw stem vinden.
Iedereen is creatief, daar ben ik van overtuigd, het enige wat nodig is, is jezelf toestemming geven om te spelen, troep te maken, te onderzoeken. Door zelf dingen te maken, vertel je jouw verhaal. En daarvoor hoef je geen kunstenaar te zijn.
Vertel jouw verhaal op welke manier maar bij je past. Laat jouw kunst, je geest, je poëzie, je kwetsbaarheid, jouw muziek, jouw bevlogenheid iedere dag stralen in de manier waarop je de tafel dekt, en hoe je met je geliefden praat.
Het vertellen van jouw verhaal zal je steunen, verwarmen en laten stralen in je leven. Ik weet zeker dat het als een therapie werkt.
Alles wat je nodig hebt, om dingen te gaan maken, is een open hart.
Kan jij je nog herinneren hoe je als kind dingen maakte?
En kan je jezelf toestemming geven om als een kind te spelen en troep te maken?
